plantifulsoul
New member
O, herkesin gördüğü ve çok az kişinin hatırladığı, 6 fit 9 ayakta duran neredeyse görünmez bir tarih parçası.
Ertesi gün gazete fotoğrafları, onun farklı bir kader yaratma girişimini ortaya çıkardı. Kolları uzandı. Top, UCLA oyun kurucusunun parmak uçlarından neredeyse bir fit daha kısa yaklaşırken eller yukarıda tutuldu.
Yıllar boyunca NCAA turnuvasında pek çok kez tekrarlanan görüntülerde de aynı şey var. Yarışmak için ayaklarını kaydırıyor. O kolları havaya kaldırıyorum. Bir mucizeyi durdurmak için süzme, yapımını 4,8 saniyede tamamlar.
Son asla değişmez.
Tyus Edney’nin şutu hep kaleye gidiyor. Derek Grimm’in pişmanlıkları asla bitmiyor.
Keşke Missouri forveti sıçrasaydı. Ellerini topa doğru yarım inç hareket ettirmiş olsaydı. O hafta tırnaklarını kesmeyi ihmal etmiş olsaydı.
Grimm kısa bir süre önce 1995’te pek çok hayatı değiştiren oyun hakkında telefonda, “Şutu onun için oldukça zorlaştırdığımı sanıyordum,” dedi, “ama belli ki yeterince sert değil.”
Edney, ulusal şampiyona yolunda mucizevi bitişini elde etti.
Son iki üniversite sezonunda bir daha NCAA turnuvasına geri dönmeyen Grimm, başka birinin hatıra defterindeki solmuş bir fotoğrafın parçası oldu.
48 yaşındaki oyuncu, her yıl bu zamanlarda kolej basketbolu bilimindeki huzursuz yerini yeniden ziyaret ediyor.
Konu her zaman oyun günlerine döndüğünde, bir barda NCAA turnuvasını izliyor olacak.
“Tyus Edney oyununu hatırlıyor musun?” Grimm birine soracak.
“Evet, evet,” diye cevap gelir.
“Pekala, üzerime ateş etti.”
tabii ki hatırlamıyorlar o. Dikkatler her zaman Mart mucizesini yaratanlara gider.
1992’de Christian Laettner’ın Duke’u kaldıran şutunda ağızlar doldu. 1983’te Lorenzo Charles’ın smaçla North Carolina Eyaleti için smaç kazanmasının ardından havayı çığlıklar doldurdu.
Kentucky’den Deron Feldhaus’un Laettner’a meydan okumak için elini kaldırdığını hatırlayan var mı? Houston’dan Hakeem Olajuwon’un Charles’ı kutulamada başarısız olduğunu mu? Grimm’in en iyi çabalarının Edney’e karşı yeterli olmadığını mı?
Bu, sporda bu ayı en unutulmaz yapan oyunların diğer yüzü – Mart Hüznü. Her yıl her kortta varlığını sürdürür ve neredeyse her soyunma odasına sızar. 68 NCAA turnuva takımından altmış yedisi evlerine kaybedenler.
UCLA’nın olayla ilgili şanlı tarihi bile kederle dolu. 2006’da Gonzaga’nın destansı çöküşünün ardından Adam Morrison’ın haykırışından zevk alan Bruins hayranları, kendi kahramanlarının umutsuzluğuna burun kıvırıyor.
David Singleton, iki yıl önce, Jalen Suggs’ın uzattığı kollarının üzerinden bir şekilde Gonzaga’yı zafere taşımak için sepete yatışını çaresizce izliyordu. Kiki Vandeweghe, 1980’de Louisville’e karşı turnikeyi patlattıktan sonra ağlıyor. Bill Walton, 1974’te North Carolina State’e iki kat fazla mesai kaybında yedi sayılık bir liderliği kaybettikten sonra sahadan tiksinti içinde ayrıldı.
Bruins, Edney’i çok renkli mahkemede coşkuyla doldururken, Grimm Boise Eyalet Üniversite Pavyonu’nda hayretle açılmış gözlerle dikildi. Yedek forvet Bob Myers – geleceğin Golden State Warriors genel menajeri – Edney’e ulaşan ilk takım arkadaşıydı ve onu muzaffer bir şekilde havaya kaldırdı.
Sahanın diğer ucunda Missouri’nin 2,2 metrelik ikizleri Simeon ve Sammy Haley takım sırasının önünde acı içinde dizlerinin üzerine çöktü. Soyunma odasını gözyaşları sel bastı. Hiç kimse bunların hiçbirini gerçekten işleyemez.
“Vay canına, az önce ne oldu?” dediğimi hatırlıyorum. Grimm, Edney’nin beklenmedik şutunun olasılıkları yenmesini izlediğini söyledi. “İlk başta içeri girdiğini bile bilmeden ve sonra kelimenin tam anlamıyla yarım saniye sonra, vay canına, içeri girdi ve hepsi bu. Bitti.”
Basketbol kariyerinin en kötü günü uğursuz bir başlangıç yaptı.
Grimm, 19 Mart 1995 sabahı grip benzeri semptomlarla uyandı. 100 artı derecelik bir sıcaklık. Şiddetli dehidrasyon
Oynayıp oynayamayacağı konusunda ciddi şüpheler vardı.
Grimm, “Çatışmaya gitmediğimi ve kendimi kötü hissettiğimi hatırlıyorum,” dedi, “iğneleri pek sevmem ve ‘Peki, sana serum vereceğiz’ diyorlar ve ben de ‘ Bunun işe yarayabileceğini düşünüyorsanız.’ ”
İstirahat ve intravenöz sıvılar, kararlılıkla birleşince ihbar için arenaya gitmesi için yeterliydi.
“O anda o maçı kaçıramayacağımı biliyordum” dedi. “En azından denemek zorundaydım.”
Missouri’nin, terimin icat edilmesinden dört kat önce, üç sayılık atışları batırabilen dinamik güçlü forvet olmadan hiç şansı yoktu. Grimm, takımının üçüncü en skorer oyuncusu ve ribaund oyuncusuydu ve aynı zamanda üç sayılık atışlarının %47,5’ini şaşırtıcı bir şekilde yaptı.
Tigers, son altı maçından beşini kaybettikten sonra NCAA turnuvasına 8 numara olarak geri dönmüştü. İlk turda Indiana’ya karşı 65-60’lık bir galibiyet, Grimm’in Mart ayında başka bir unutulmaz ana tanık olmasını sağladı ve Bobby Knight’ın turnuva yetkilisinin değişken Hoosiers koçunun oyun sonrası basın toplantısına katılmayacağını söylediği tiradının bir kısmını yakaladı.
İki gün sonra ikinci turda en üst sıralarda yer alan Bruins ile mücadele etmek Kaplanları korkutmadı. Maçın arifesinde Grimm, daha kehanet niteliğinde olamayacak yedi kelime söyledi.
“Molalarını durdurmak zorundayız,” dedi.
Muazzam koşulardan oluşan bir oyunda, Missouri ikinci yarının başlarında, Bruins 15 düz sayı atmadan önce dokuz sayılık bir bant oluşturdu. Grimm semptomlarını silkeleyerek iyi oynadı. 3:49 kala üçlüğü Tigers’a 72-69 avantaj sağladı.
Liderlik masa tenisine devam etti. Missouri bir sayı gerideyken ve süre 10 saniyenin altına düşerken, gardiyan Kendrick Moore sahanın sağ tarafına doğru sürdü ve serbest atış çizgisinin yanından döndü. Tigers’ı 74-73 öne geçiren çekişmeli bir turnike için takım arkadaşı Julian Winfield’ı boyada bir jump pass buldu.
Yeterli miydi? UCLA bir mola alırken, Missouri oyuncuları kutlamak için sahaya akın ederken, Grimm saate baktı. Takımı ile okul tarihinin en büyük turnuvası arasında duran tek şey o 4,8 saniyeydi.
UCLA koçu Jim Harrick, Bruins’in Oklahoma State’i 1995’te Final Four’da mağlup etmesinden sonra Tyus Edney’i tebrik ediyor.
(Susan Ragan / Associated Press)
Bruins’in kalabalığında koç Jim Harrick, Edney’e saha boyunca gitmesi ve son atışı yapması talimatını verdi. Tigers’ın kalabalığında koç Norm Stewart’ın planı, oyun kurucuyu bozmaktı. Onu yavaşlatın, yön değiştirmesini sağlayın, değerli bir veya iki saniye harcamasını sağlayın. Faul yapma.
Bundan sonra olanlar, sayısız kalbi kırarken sadece bir koçu memnun edebilirdi.
Geri sahada kıvrılan Edney, Cameron Dollar’dan gelen pasları alırken koşarak başladı. Tigers’tan Jason Sutherland tarafından gevşek bir şekilde savunulan Edney, arkadan dripling yaparak yarı sahayı geçerken mevkidaşını salladı. Sahanın diğer tarafına geçti ve beşe bir hızlı hücumla potaya doğru koştu.
Grimm öne çıkarak Edney’e son savunma hattı olan potanın yaklaşık bir buçuk metre uzağında meydan okudu.
Grimm, “Bu kadar ileri gitmesine çok şaşırdım,” dedi. “Kafamdan bir şeyin geçtiğini hatırlıyorum – sadece faul yapma, onun için zor bir şut yap.”
Yirmi sekiz yıl sonra Edney, bunun ders kitabı savunması olduğunu söyledi – eller yukarı, duvarlar ör, puan almayı zorlaştır.
Edney, “Dürüst olmak gerekirse, yapması gerekeni yaptığını düşünüyorum,” dedi. “Faul yapmadan sert ve bir tür yarışma yapmak için orada olması gerekiyordu.”
O uzun kollarla karşı karşıya kalan Edney, Grimm’in parmak uçlarının üzerinde şut atmak için vücudunu bükmek zorunda kaldı. Top, zil çaldığında ağdan düşmeden önce potanın ön tarafını okşayarak arkalığın yukarısında yattı.
Kaçışıyla canlanan UCLA, şampiyonluk yolunda sonraki dört maçını ortalama 12 sayı farkla kazandı. Bu sırada Grimm, tedavi edilemez bir gönül yarasıyla kampüse döndü.
“O maçtan sonra duygusal olduğumu ve okulda sonraki birkaç hafta boyunca biraz korkak olduğumu hatırlıyorum,” dedi ve “vay canına, bu çılgınlık” gibi olduğumu hatırlıyorum.
Şut, Edney’i kısa NBA kariyerinin ötesinde bir ünlü yaptı. Beverly Hills’de bir giyim mağazasına girmek üzereyken, küçük bir konuşmadan sonra ağır sıklet boks efsanesi Mike Tyson tarafından tanındı.
Edney, “‘Kim olduğunu biliyorum adamım’ gibi,” dedi takası hatırlayarak.
Grimm göreceli bir anonimliğe dönüştü, Tigers, son üniversite sezonunda kaybettiği bir rekorla bitirmeden önce, üçüncü yılında Ulusal Davet Turnuvasına gidiyor. Edney’nin yer aldığı oyunun kolej basketbolunun en büyük sahnesindeki son oyunu olacağını hiç düşünmemişti.
Üniversiteden sonra, Derek Grimm kalfalık oyunculuğu kariyerine başlamadan önce kısa bir süre NBA’de oynadı.
(Derek Grimm)
Grimm, “Genç ve saf olduğum için bunu doğal karşılamıştım,” dedi, “turnuvada muhtemelen iki şansımız daha olacak.”
Draftsız kaldıktan sonra Grimm, Continental Basketball Assn. ve denizaşırı.
Diğer yerlerin yanı sıra Filipinler, Türkiye, Kosova ve Japonya’daki takımların kadrosunu oluşturan Grimm, “Bana ödeme yapan herkes” dedi. “Gidip biraz oynadım.”
Sonunda memleketi Morton, Illinois’e dönen Grimm, karısı Jenna ile birlikte bir serigrafi ve nakış işi olan Grimm’s Inc.’i yönetmenin yanı sıra artık bazı ticari ve konut mülklerine sahip.
NCAA turnuvası sırasında Edney’nin atışının tekrar oynandığını görmek dışında, Grimm geri dönüp tekrar izlemedi. Hiçbir anlamı yok, gerçekten.
“Bu konuda yapabileceğin fazla bir şey yok,” dedi kıkırdayarak.
Grimm’in tek tesellisi, Bruins’in ulusal şampiyonluğu kazanmaya devam etmesi, yani özel bir şeye teğet olarak dahil olması.
“Bu kadar ikonik bir şeyin parçası olmak harika,” dedi, “sonunda olsanız bile.”
Grimm ve Edney, örtüşen profesyonel kariyerlerine rağmen bir daha asla aynı sahaya adım atmadı – Edney, Grimm gelmeden önce Kings ile iki sezon geçirdi ve uzun yıllar denizaşırı ülkelerde de oynadı. Edney şimdi, Harrick’in UCLA tarihindeki en sevilen oyunu çizen ekibinin bir parçası olan San Diego koçu Steve Lavin’in yardımcısı.
Bu ay Edney, bir muhabire Grimm’in oyun hakkında ne düşündüğünü sordu ve ona derinden gömülü ıstıraba rağmen bu konuda iyi bir spor olduğu söylendi.
Güzel, dedi Edney. “Yani onunla karşılaşırsam, buna gülüp bir şeyler içebilir miyiz?”
Muhtemelen öyledir, kahkahaların bir kısmı kibarlık uğruna olsa bile.
Ertesi gün gazete fotoğrafları, onun farklı bir kader yaratma girişimini ortaya çıkardı. Kolları uzandı. Top, UCLA oyun kurucusunun parmak uçlarından neredeyse bir fit daha kısa yaklaşırken eller yukarıda tutuldu.
Yıllar boyunca NCAA turnuvasında pek çok kez tekrarlanan görüntülerde de aynı şey var. Yarışmak için ayaklarını kaydırıyor. O kolları havaya kaldırıyorum. Bir mucizeyi durdurmak için süzme, yapımını 4,8 saniyede tamamlar.
Son asla değişmez.
Tyus Edney’nin şutu hep kaleye gidiyor. Derek Grimm’in pişmanlıkları asla bitmiyor.
Keşke Missouri forveti sıçrasaydı. Ellerini topa doğru yarım inç hareket ettirmiş olsaydı. O hafta tırnaklarını kesmeyi ihmal etmiş olsaydı.
Grimm kısa bir süre önce 1995’te pek çok hayatı değiştiren oyun hakkında telefonda, “Şutu onun için oldukça zorlaştırdığımı sanıyordum,” dedi, “ama belli ki yeterince sert değil.”
Edney, ulusal şampiyona yolunda mucizevi bitişini elde etti.
Son iki üniversite sezonunda bir daha NCAA turnuvasına geri dönmeyen Grimm, başka birinin hatıra defterindeki solmuş bir fotoğrafın parçası oldu.
48 yaşındaki oyuncu, her yıl bu zamanlarda kolej basketbolu bilimindeki huzursuz yerini yeniden ziyaret ediyor.
Konu her zaman oyun günlerine döndüğünde, bir barda NCAA turnuvasını izliyor olacak.
“Tyus Edney oyununu hatırlıyor musun?” Grimm birine soracak.
“Evet, evet,” diye cevap gelir.
“Pekala, üzerime ateş etti.”
tabii ki hatırlamıyorlar o. Dikkatler her zaman Mart mucizesini yaratanlara gider.
1992’de Christian Laettner’ın Duke’u kaldıran şutunda ağızlar doldu. 1983’te Lorenzo Charles’ın smaçla North Carolina Eyaleti için smaç kazanmasının ardından havayı çığlıklar doldurdu.
Kentucky’den Deron Feldhaus’un Laettner’a meydan okumak için elini kaldırdığını hatırlayan var mı? Houston’dan Hakeem Olajuwon’un Charles’ı kutulamada başarısız olduğunu mu? Grimm’in en iyi çabalarının Edney’e karşı yeterli olmadığını mı?
Bu, sporda bu ayı en unutulmaz yapan oyunların diğer yüzü – Mart Hüznü. Her yıl her kortta varlığını sürdürür ve neredeyse her soyunma odasına sızar. 68 NCAA turnuva takımından altmış yedisi evlerine kaybedenler.
UCLA’nın olayla ilgili şanlı tarihi bile kederle dolu. 2006’da Gonzaga’nın destansı çöküşünün ardından Adam Morrison’ın haykırışından zevk alan Bruins hayranları, kendi kahramanlarının umutsuzluğuna burun kıvırıyor.
David Singleton, iki yıl önce, Jalen Suggs’ın uzattığı kollarının üzerinden bir şekilde Gonzaga’yı zafere taşımak için sepete yatışını çaresizce izliyordu. Kiki Vandeweghe, 1980’de Louisville’e karşı turnikeyi patlattıktan sonra ağlıyor. Bill Walton, 1974’te North Carolina State’e iki kat fazla mesai kaybında yedi sayılık bir liderliği kaybettikten sonra sahadan tiksinti içinde ayrıldı.
Bruins, Edney’i çok renkli mahkemede coşkuyla doldururken, Grimm Boise Eyalet Üniversite Pavyonu’nda hayretle açılmış gözlerle dikildi. Yedek forvet Bob Myers – geleceğin Golden State Warriors genel menajeri – Edney’e ulaşan ilk takım arkadaşıydı ve onu muzaffer bir şekilde havaya kaldırdı.
Sahanın diğer ucunda Missouri’nin 2,2 metrelik ikizleri Simeon ve Sammy Haley takım sırasının önünde acı içinde dizlerinin üzerine çöktü. Soyunma odasını gözyaşları sel bastı. Hiç kimse bunların hiçbirini gerçekten işleyemez.
“Vay canına, az önce ne oldu?” dediğimi hatırlıyorum. Grimm, Edney’nin beklenmedik şutunun olasılıkları yenmesini izlediğini söyledi. “İlk başta içeri girdiğini bile bilmeden ve sonra kelimenin tam anlamıyla yarım saniye sonra, vay canına, içeri girdi ve hepsi bu. Bitti.”
Basketbol kariyerinin en kötü günü uğursuz bir başlangıç yaptı.
Grimm, 19 Mart 1995 sabahı grip benzeri semptomlarla uyandı. 100 artı derecelik bir sıcaklık. Şiddetli dehidrasyon
Oynayıp oynayamayacağı konusunda ciddi şüpheler vardı.
Grimm, “Çatışmaya gitmediğimi ve kendimi kötü hissettiğimi hatırlıyorum,” dedi, “iğneleri pek sevmem ve ‘Peki, sana serum vereceğiz’ diyorlar ve ben de ‘ Bunun işe yarayabileceğini düşünüyorsanız.’ ”
İstirahat ve intravenöz sıvılar, kararlılıkla birleşince ihbar için arenaya gitmesi için yeterliydi.
“O anda o maçı kaçıramayacağımı biliyordum” dedi. “En azından denemek zorundaydım.”
Missouri’nin, terimin icat edilmesinden dört kat önce, üç sayılık atışları batırabilen dinamik güçlü forvet olmadan hiç şansı yoktu. Grimm, takımının üçüncü en skorer oyuncusu ve ribaund oyuncusuydu ve aynı zamanda üç sayılık atışlarının %47,5’ini şaşırtıcı bir şekilde yaptı.
Tigers, son altı maçından beşini kaybettikten sonra NCAA turnuvasına 8 numara olarak geri dönmüştü. İlk turda Indiana’ya karşı 65-60’lık bir galibiyet, Grimm’in Mart ayında başka bir unutulmaz ana tanık olmasını sağladı ve Bobby Knight’ın turnuva yetkilisinin değişken Hoosiers koçunun oyun sonrası basın toplantısına katılmayacağını söylediği tiradının bir kısmını yakaladı.
İki gün sonra ikinci turda en üst sıralarda yer alan Bruins ile mücadele etmek Kaplanları korkutmadı. Maçın arifesinde Grimm, daha kehanet niteliğinde olamayacak yedi kelime söyledi.
“Molalarını durdurmak zorundayız,” dedi.
— Derek Grimm, Tyus Edney’nin kazandıran atışıyla ilgili
Muazzam koşulardan oluşan bir oyunda, Missouri ikinci yarının başlarında, Bruins 15 düz sayı atmadan önce dokuz sayılık bir bant oluşturdu. Grimm semptomlarını silkeleyerek iyi oynadı. 3:49 kala üçlüğü Tigers’a 72-69 avantaj sağladı.
Liderlik masa tenisine devam etti. Missouri bir sayı gerideyken ve süre 10 saniyenin altına düşerken, gardiyan Kendrick Moore sahanın sağ tarafına doğru sürdü ve serbest atış çizgisinin yanından döndü. Tigers’ı 74-73 öne geçiren çekişmeli bir turnike için takım arkadaşı Julian Winfield’ı boyada bir jump pass buldu.
Yeterli miydi? UCLA bir mola alırken, Missouri oyuncuları kutlamak için sahaya akın ederken, Grimm saate baktı. Takımı ile okul tarihinin en büyük turnuvası arasında duran tek şey o 4,8 saniyeydi.
UCLA koçu Jim Harrick, Bruins’in Oklahoma State’i 1995’te Final Four’da mağlup etmesinden sonra Tyus Edney’i tebrik ediyor.
(Susan Ragan / Associated Press)
Bruins’in kalabalığında koç Jim Harrick, Edney’e saha boyunca gitmesi ve son atışı yapması talimatını verdi. Tigers’ın kalabalığında koç Norm Stewart’ın planı, oyun kurucuyu bozmaktı. Onu yavaşlatın, yön değiştirmesini sağlayın, değerli bir veya iki saniye harcamasını sağlayın. Faul yapma.
Bundan sonra olanlar, sayısız kalbi kırarken sadece bir koçu memnun edebilirdi.
Geri sahada kıvrılan Edney, Cameron Dollar’dan gelen pasları alırken koşarak başladı. Tigers’tan Jason Sutherland tarafından gevşek bir şekilde savunulan Edney, arkadan dripling yaparak yarı sahayı geçerken mevkidaşını salladı. Sahanın diğer tarafına geçti ve beşe bir hızlı hücumla potaya doğru koştu.
Grimm öne çıkarak Edney’e son savunma hattı olan potanın yaklaşık bir buçuk metre uzağında meydan okudu.
Grimm, “Bu kadar ileri gitmesine çok şaşırdım,” dedi. “Kafamdan bir şeyin geçtiğini hatırlıyorum – sadece faul yapma, onun için zor bir şut yap.”
— Derek Grimm, Tyus Edney’nin galibiyet atışından sonra
Yirmi sekiz yıl sonra Edney, bunun ders kitabı savunması olduğunu söyledi – eller yukarı, duvarlar ör, puan almayı zorlaştır.
Edney, “Dürüst olmak gerekirse, yapması gerekeni yaptığını düşünüyorum,” dedi. “Faul yapmadan sert ve bir tür yarışma yapmak için orada olması gerekiyordu.”
O uzun kollarla karşı karşıya kalan Edney, Grimm’in parmak uçlarının üzerinde şut atmak için vücudunu bükmek zorunda kaldı. Top, zil çaldığında ağdan düşmeden önce potanın ön tarafını okşayarak arkalığın yukarısında yattı.
Kaçışıyla canlanan UCLA, şampiyonluk yolunda sonraki dört maçını ortalama 12 sayı farkla kazandı. Bu sırada Grimm, tedavi edilemez bir gönül yarasıyla kampüse döndü.
“O maçtan sonra duygusal olduğumu ve okulda sonraki birkaç hafta boyunca biraz korkak olduğumu hatırlıyorum,” dedi ve “vay canına, bu çılgınlık” gibi olduğumu hatırlıyorum.
Şut, Edney’i kısa NBA kariyerinin ötesinde bir ünlü yaptı. Beverly Hills’de bir giyim mağazasına girmek üzereyken, küçük bir konuşmadan sonra ağır sıklet boks efsanesi Mike Tyson tarafından tanındı.
Edney, “‘Kim olduğunu biliyorum adamım’ gibi,” dedi takası hatırlayarak.
Grimm göreceli bir anonimliğe dönüştü, Tigers, son üniversite sezonunda kaybettiği bir rekorla bitirmeden önce, üçüncü yılında Ulusal Davet Turnuvasına gidiyor. Edney’nin yer aldığı oyunun kolej basketbolunun en büyük sahnesindeki son oyunu olacağını hiç düşünmemişti.
Üniversiteden sonra, Derek Grimm kalfalık oyunculuğu kariyerine başlamadan önce kısa bir süre NBA’de oynadı.
(Derek Grimm)
Grimm, “Genç ve saf olduğum için bunu doğal karşılamıştım,” dedi, “turnuvada muhtemelen iki şansımız daha olacak.”
Draftsız kaldıktan sonra Grimm, Continental Basketball Assn. ve denizaşırı.
Diğer yerlerin yanı sıra Filipinler, Türkiye, Kosova ve Japonya’daki takımların kadrosunu oluşturan Grimm, “Bana ödeme yapan herkes” dedi. “Gidip biraz oynadım.”
Sonunda memleketi Morton, Illinois’e dönen Grimm, karısı Jenna ile birlikte bir serigrafi ve nakış işi olan Grimm’s Inc.’i yönetmenin yanı sıra artık bazı ticari ve konut mülklerine sahip.
NCAA turnuvası sırasında Edney’nin atışının tekrar oynandığını görmek dışında, Grimm geri dönüp tekrar izlemedi. Hiçbir anlamı yok, gerçekten.
“Bu konuda yapabileceğin fazla bir şey yok,” dedi kıkırdayarak.
Grimm’in tek tesellisi, Bruins’in ulusal şampiyonluğu kazanmaya devam etmesi, yani özel bir şeye teğet olarak dahil olması.
“Bu kadar ikonik bir şeyin parçası olmak harika,” dedi, “sonunda olsanız bile.”
Grimm ve Edney, örtüşen profesyonel kariyerlerine rağmen bir daha asla aynı sahaya adım atmadı – Edney, Grimm gelmeden önce Kings ile iki sezon geçirdi ve uzun yıllar denizaşırı ülkelerde de oynadı. Edney şimdi, Harrick’in UCLA tarihindeki en sevilen oyunu çizen ekibinin bir parçası olan San Diego koçu Steve Lavin’in yardımcısı.
Bu ay Edney, bir muhabire Grimm’in oyun hakkında ne düşündüğünü sordu ve ona derinden gömülü ıstıraba rağmen bu konuda iyi bir spor olduğu söylendi.
Güzel, dedi Edney. “Yani onunla karşılaşırsam, buna gülüp bir şeyler içebilir miyiz?”
Muhtemelen öyledir, kahkahaların bir kısmı kibarlık uğruna olsa bile.