Hirsli
New member
Elbette! Aşağıda "Lütuf olmak ne demek?" sorusunu merkezine alan, karakterler üzerinden duygusal ve sürükleyici bir hikâye anlatımıyla kurgulanmış forum yazısını bulabilirsin. Yazı, forum formatına uygun başlıklarla ve okuyucularla sıcak bir iletişim kuran üslupla hazırlanmıştır.
---
Lütuf Olmak Ne Demek? Bir Hikâye Anlatmak İstiyorum…
Merhaba sevgili forumdaşlar,
Bugün size bir kavram üzerine düşündürmek değil, bir his üzerine düşündürmek istiyorum: Lütuf olmak.
Ama kavramların sözlük anlamını tartışmak yerine, bunun neye benzediğini bir hikâyeyle paylaşmak istedim.
Bir yolculuğun, bir karşılaşmanın, bir suskunluğun içinde lütuf nasıl ortaya çıkar? Bunu en iyi, gerçek hayatta karşılaştığımız insanların yansımalarında görebiliyoruz. İşte bu da böyle bir hikâye…
---
Bir Vapur, İki Yabancı ve Sessiz Bir Kış Sabahı
O gün İstanbul’da gri bir kış sabahıydı. Sis Boğaz’ın üstüne ağır bir örtü gibi serilmişti. Kadıköy’den Karaköy’e giden sabah vapurunda birkaç kişi vardı sadece.
Bir köşede sessizce oturan bir kadın vardı. Saçları dağınık, gözleri yorgun ama dikkat çekici bir derinlikte. Adı Elifti. Onun karşısına, tam çaprazına, bir adam oturdu. Takım elbisesiyle fazlasıyla derli toplu duran biri… Adı Murattı.
Murat bir mühendis. Hayatı planla, stratejiyle ve çözümlerle şekillenen biri. Karşılaştığı her problem için önce veri toplar, sonra çözüm üretir. Elif ise bir edebiyat öğretmeni. Hayatın anlamını cümlelerin arasından arar, insanları duygularıyla tanır.
Murat’ın gözü, Elif’in düşmüş bir mendiline takıldı. Eğilip aldı, “Düştü galiba,” dedi. Elif gözlerini kaldırdı, hafifçe gülümsedi, “Teşekkür ederim.”
Aslında sıradan bir an. Ama orada bir şey oldu.
Bir şey Murat’ı durdurdu.
Bir şey Elif’in kalbinde titredi.
---
Lütuf, Bir Şey Yapmak Değil; Bir Şey Olmaktır
Murat o gün bir toplantıya gidiyordu. Hayati bir sunum. Ama Elif’in gözlerinde bir ağırlık gördü. Hani biri susar ama çığlık atıyordur ya, öyle.
“İyi misiniz?” diye sordu. Elif sustu. Sonra gözleri doldu. “Babamı bu sabah kaybettim,” dedi. “Ama hastane çok uzakta ve ben bir vedaya bile yetişemedim.”
Murat orada durdu. Toplantıyı düşündü. Takvimi. Hayat planını.
Ama sonra Elif’e baktı. Onun kırılmış, çaresiz haline. Ve ilk kez, bir plan yapmadı.
“Elif Hanım… Size eşlik etmemi ister misiniz?”
Elif şaşırdı. “Sizi tanımıyorum bile.”
Murat gülümsedi. “Ben de kendimi tanımıyorum şu an.”
İşte lütuf olmak bazen bir tanımın dışına çıkmaktır.
Bir yabancıya, bir anlığına kendinden daha fazla kıymet vermektir.
Çözüm üretmeye çalışmadan sadece var olmaktır.
---
Kadınların Empatisi, Erkeklerin Çözümü: Ama Ya Ortası?
Elif, o gün Murat’la birlikte hastaneye gitti. Yolda konuşmadılar fazla. Murat onun yanında sadece “vardı.” Ne akıl verdi, ne de acısını küçümsedi. Ama gerektiğinde kapısını açtı, taksi ayarladı, görevliyle konuştu.
Yani çözüm sundu ama zorlamadan.
Oradaydı ama sadece insan olarak.
Elif, annesinin yanında ağlarken Murat kapıda bekledi.
Ve Elif’in söylediklerini hiç unutmadı:
“Bugün, sadece biri olduğun için iyi ki vardın. Ne söyledin, ne yaptın önemli değil. Bugün sen bir lütuftun.”
---
Lütuf Olmak: Varlığın Başkasına İyilik Getirmesidir
O gün Murat toplantısını kaçırdı. Yıllardır emek verdiği bir terfi belki de elinden gitti. Ama hiç pişman olmadı.
Çünkü anladı:
Hayat, sadece stratejiden, verimlilikten, başarıdan ibaret değildi.
Bazen birinin yolculuğuna eşlik etmekti mesele.
Bazen bir yabancının yüreğinde iz bırakmaktı mesele.
Lütuf olmak, o iz olmayı göze almaktır.
---
Sizin Hikâyeniz Ne?
Sevgili dostlar,
Bu hikâyeyi yazarken düşündüm: Acaba biz ne kadar lütuf oluyoruz birbirimize?
Bazen bir mesajla, bir sessizlikte var olarak, bir yükü paylaşarak?
Siz hiç tanımadığınız biri için, planlarınızı bir kenara bırakıp sadece “orada” oldunuz mu?
Sadece varlığınızla birine iyi geldiğiniz oldu mu?
Sizin hayatınızda da bir lütuf olan biri çıktı mı karşınıza?
Yorumlarınızı, yaşadığınız benzer anları, hissettiklerinizi paylaşır mısınız?
Belki hep birlikte bir şeyleri daha derin anlayabiliriz.
Çünkü bence bu forum, sadece bilgi paylaşmak değil, insan olmak üzerine konuşmak için de var.
Herkese sevgiler…
Ve eğer okuduysanız buraya kadar, siz de bu an için bir lütuf oldunuz.
---
İstersen bu yazının devamı niteliğinde Elif ve Murat’ın başka bir karşılaşmasını da kurgulayabilirim. Veya senin yaşadığın gerçek bir hikâyeyi birlikte anlatıya dönüştürebiliriz. Nasıl istersin?
---
Lütuf Olmak Ne Demek? Bir Hikâye Anlatmak İstiyorum…
Merhaba sevgili forumdaşlar,
Bugün size bir kavram üzerine düşündürmek değil, bir his üzerine düşündürmek istiyorum: Lütuf olmak.
Ama kavramların sözlük anlamını tartışmak yerine, bunun neye benzediğini bir hikâyeyle paylaşmak istedim.
Bir yolculuğun, bir karşılaşmanın, bir suskunluğun içinde lütuf nasıl ortaya çıkar? Bunu en iyi, gerçek hayatta karşılaştığımız insanların yansımalarında görebiliyoruz. İşte bu da böyle bir hikâye…
---
Bir Vapur, İki Yabancı ve Sessiz Bir Kış Sabahı
O gün İstanbul’da gri bir kış sabahıydı. Sis Boğaz’ın üstüne ağır bir örtü gibi serilmişti. Kadıköy’den Karaköy’e giden sabah vapurunda birkaç kişi vardı sadece.
Bir köşede sessizce oturan bir kadın vardı. Saçları dağınık, gözleri yorgun ama dikkat çekici bir derinlikte. Adı Elifti. Onun karşısına, tam çaprazına, bir adam oturdu. Takım elbisesiyle fazlasıyla derli toplu duran biri… Adı Murattı.
Murat bir mühendis. Hayatı planla, stratejiyle ve çözümlerle şekillenen biri. Karşılaştığı her problem için önce veri toplar, sonra çözüm üretir. Elif ise bir edebiyat öğretmeni. Hayatın anlamını cümlelerin arasından arar, insanları duygularıyla tanır.
Murat’ın gözü, Elif’in düşmüş bir mendiline takıldı. Eğilip aldı, “Düştü galiba,” dedi. Elif gözlerini kaldırdı, hafifçe gülümsedi, “Teşekkür ederim.”
Aslında sıradan bir an. Ama orada bir şey oldu.
Bir şey Murat’ı durdurdu.
Bir şey Elif’in kalbinde titredi.
---
Lütuf, Bir Şey Yapmak Değil; Bir Şey Olmaktır
Murat o gün bir toplantıya gidiyordu. Hayati bir sunum. Ama Elif’in gözlerinde bir ağırlık gördü. Hani biri susar ama çığlık atıyordur ya, öyle.
“İyi misiniz?” diye sordu. Elif sustu. Sonra gözleri doldu. “Babamı bu sabah kaybettim,” dedi. “Ama hastane çok uzakta ve ben bir vedaya bile yetişemedim.”
Murat orada durdu. Toplantıyı düşündü. Takvimi. Hayat planını.
Ama sonra Elif’e baktı. Onun kırılmış, çaresiz haline. Ve ilk kez, bir plan yapmadı.
“Elif Hanım… Size eşlik etmemi ister misiniz?”
Elif şaşırdı. “Sizi tanımıyorum bile.”
Murat gülümsedi. “Ben de kendimi tanımıyorum şu an.”
İşte lütuf olmak bazen bir tanımın dışına çıkmaktır.
Bir yabancıya, bir anlığına kendinden daha fazla kıymet vermektir.
Çözüm üretmeye çalışmadan sadece var olmaktır.
---
Kadınların Empatisi, Erkeklerin Çözümü: Ama Ya Ortası?
Elif, o gün Murat’la birlikte hastaneye gitti. Yolda konuşmadılar fazla. Murat onun yanında sadece “vardı.” Ne akıl verdi, ne de acısını küçümsedi. Ama gerektiğinde kapısını açtı, taksi ayarladı, görevliyle konuştu.
Yani çözüm sundu ama zorlamadan.
Oradaydı ama sadece insan olarak.
Elif, annesinin yanında ağlarken Murat kapıda bekledi.
Ve Elif’in söylediklerini hiç unutmadı:
“Bugün, sadece biri olduğun için iyi ki vardın. Ne söyledin, ne yaptın önemli değil. Bugün sen bir lütuftun.”
---
Lütuf Olmak: Varlığın Başkasına İyilik Getirmesidir
O gün Murat toplantısını kaçırdı. Yıllardır emek verdiği bir terfi belki de elinden gitti. Ama hiç pişman olmadı.
Çünkü anladı:
Hayat, sadece stratejiden, verimlilikten, başarıdan ibaret değildi.
Bazen birinin yolculuğuna eşlik etmekti mesele.
Bazen bir yabancının yüreğinde iz bırakmaktı mesele.
Lütuf olmak, o iz olmayı göze almaktır.
---
Sizin Hikâyeniz Ne?
Sevgili dostlar,
Bu hikâyeyi yazarken düşündüm: Acaba biz ne kadar lütuf oluyoruz birbirimize?
Bazen bir mesajla, bir sessizlikte var olarak, bir yükü paylaşarak?
Siz hiç tanımadığınız biri için, planlarınızı bir kenara bırakıp sadece “orada” oldunuz mu?
Sadece varlığınızla birine iyi geldiğiniz oldu mu?
Sizin hayatınızda da bir lütuf olan biri çıktı mı karşınıza?
Yorumlarınızı, yaşadığınız benzer anları, hissettiklerinizi paylaşır mısınız?
Belki hep birlikte bir şeyleri daha derin anlayabiliriz.
Çünkü bence bu forum, sadece bilgi paylaşmak değil, insan olmak üzerine konuşmak için de var.
Herkese sevgiler…
Ve eğer okuduysanız buraya kadar, siz de bu an için bir lütuf oldunuz.
---
İstersen bu yazının devamı niteliğinde Elif ve Murat’ın başka bir karşılaşmasını da kurgulayabilirim. Veya senin yaşadığın gerçek bir hikâyeyi birlikte anlatıya dönüştürebiliriz. Nasıl istersin?