Bu ürünleri kendimiz seçiyoruz – bağlantılarımızdan biri aracılığıyla satın alırsanız komisyon kazanabiliriz. Yayın sırasında tüm fiyatlar doğrudur.
Yaklaşık bir yıl önce ailem ve ben yeni bir eve taşındığımızda, dolaplarımı düzenli tutmaya kararlıydım – özellikle de günlük eşyaları saklamak için bir yer olarak hizmet veren dar koridor dolabı. Her şeyi düzenli tutmak için, bir zamanlar yeşil olan duvarları süslemek için artık soyma ve yapıştırma duvar kağıdını kullandım. Hol dolabı eski görünmeseydi güzel görünmesi daha kolay olurdu değil mi?
Bu konuda daha fazla bilgi edinmek için konuları takip edin
Bunun gibi daha fazla hikaye için bizi takip edin
Sonra, orta rafta çocuklarım için kullanışlı olsun diye temel tıbbi malzemeler ve en altta kedi maması da dahil olmak üzere öğeleri kategorilere ayırmaya çalıştım. Ama üst raflara gelince, planlama konusunda o kadar akıllı değildim ve pilleri, ampulleri, bazı kabloları ve birkaç paket yüz maskesini koydum. Buradaki fikir, bunlara muhtemelen ihtiyaç duyacağımızdı, ancak bu kadar sık değil ya da bu akıllı ampulleri yakında dahil etmenin bir hatırlatma olmasıydı.
Bir yıl sonra, koridordaki dolap, gerçek çöp çekmecem kadar dağınık değil, ama çocuklarımın her şeyi orta rafta tutmayı sevdiklerini ve ilk iki rafa neredeyse hiç dokunulmadığını öğrendim. Bunun ideal bir alan kullanımı olmadığından endişe ederek, sertifikalı profesyonel organizatör ve Seattle Sparkle’ın kurucusu Jean Prominski’ye ulaştım. İşte dolabımı 3 kolay adımda çeki düzen vermem için bana önerdiği şey.
Adım 1: Hızlı bir temizlik yapın.
İlk bakışta holdeki dolabım fazla dolu görünmüyor ama Prominski benden Gerçekten Sadece bakmak. Oraya yeni dökülen şeylerle dolu bir rafım vardı – iplik, gece lambaları, bir direnç bandı ve bir torba kordon. Kendime takmam gerektiğini hatırlatmak için kablosuz kamera ve ampuller gibi birkaç akıllı cihazı da oraya yerleştirdim.
Prominski, organize olmanın getirdiği bir şeyin de yapılacaklar listenizi düzenlemek olduğunu belirtiyor. Kendime şunu sormam gerekiyordu: Bu akıllı ampulleri ne zaman kullanırdım ve bu projeyi yapmak benim için ne kadar önemliydi? Cevap: Ampuller şu anda bir öncelik değil ve onları bodrumdaki diğer ampullerin yanına koymak çok daha mantıklı.
Üst raftaki tüm yüz maskelerini çıkardıktan sonra, ihtiyacım olandan çok daha fazlasına sahip olduğumu da fark ettim ve hepsini çıkardım ve yanındaki bakım dolabına koydum. İp, sicim gibi çeşitli eşyaların hepsi benzer eşyalarla birlikte evimin diğer alanlarına yerleştirildi.
Fazlalıklardan kurtulduktan sonra raf raf düzenleme sürecine yaklaştım. Üst rafın piller için yer olarak kalacağını biliyordum. Ancak tüm rafı aramaya başladığımda, hatırladığımdan daha fazlasını tıkıştırdığımı fark ettim. Sağlanan kutuya yeni piller koyamayacak kadar tembel olmakla kalmayıp, eve götürmek için bir yığın Covid testi keşfettim.
Tıbbi malzemeler için olan orta raf ve kedi malzemeleri için olan iki alt rafın aksine, bu üst rafların bir kimliği yoktu ki bu da sorunun bir parçasıydı. Prominski, pillerin acil durum malzemeleriyle gruplandırılmasını ve onlar için ayrılmış bir alan oluşturulmasını tavsiye etti. Bir elektrik kesintisi durumunda basit bir acil durum istasyonu oluşturmak için fenerler, fenerler, bir mum ve bazı kibritler gibi başka şeyler topladım.
Ayrıca, herkesin kolayca erişebilmesi için oğlumun rafta bıraktığı bir rulo koli bandı, bir maket bıçağı, bir mezura ve makasın bulunduğu özel bir zanaat malzemeleri alanı kurdum. Tıbbi malzemeler genelde aynı yerdeydi ama ben bu kategoriye hidrojen peroksit ve evde covid testlerini ekledim.
Adım 3: Kapları getirin.
Koridordaki dolabımın dağınık görünmeye başlamasının nedenlerinden biri, her rafta herkes için biraz boş alan olmasıydı. Evet, biraz düzenliydiler, ancak içerik etrafa dağılmıştı. Bu sorunu çözmek için Prominski, büyük olmadıkça bir etiket yazıcısı ve kaplarının güçlü bir savunucusudur. Prominski, “Çöp kutusu çok büyükse, içinde bir şeyler devrilecek,” diye uyarıyor, kontrollü bir dağınıklığa yer açmak konusunda.
Zaten bir ilaç kabım vardı ama biraz dağınıktı, bu yüzden daha fazla yer açmak için birkaç kutu çıkardım ve geri kalan şişelerin sıkıca oturduğundan emin oldum. Saklama bölmesi için makas koymak için bir kalemlik ve bant için küçük bir mücevher tabağı gibi bazı kaplar getirdim. Bandajları el altında tutmaya karar verdim ve ofis dolabımda tozlanan dekoratif bir kutuya gizlice sakladım.
Alttaki iki raf için, kedimin ilaçlarını koymak için küçük dikdörtgen bir kap buldum ve tüm kutuları ve atıştırmalıkları başka hiçbir amacı olmayan tahta bir kutuya koydum. Ayrıca kedi maması torbasında küçük delikler olduğunu da keşfettim – bu, birinin kemirmek için içeri girmeye çalıştığı anlamına geliyor. Bir zamanlar un için aldığım büyük bir OXO kabı kullandım, sonra mutfak depolamam için çok uzun olduğunu fark ettim ve buraya mükemmel bir şekilde uyuyor ve aç patiler içeri giremiyor.
Bitirdiğimde boş bir rafım vardı. Bu dolap yemek odasına giderken, çocuklarım masayı kurmaya yardım etsin ve peçeteleri kolayca bulsun diye oraya bir sepet peçete koymaya karar verdim.
Bu alan için kapları satın almak için daha fazla para harcamak zorunda kalmamayı sevdim – daha iyi kullanılabilecek birçok seçeneğim olduğu ortaya çıktı. Boşluğumun olması, onu doldurmam gerektiği anlamına gelmediğini öğrendim. Artık her raf kendi kategorisi olduğuna göre, sırf yapabildiğim için olasılıkları ve sonları atmak yerine, onu gerektiği gibi doldurabilirim. Belki bir gün her kategori için bir ev belirtmek için etiketler bile oluşturacağım.
