Yetişkinler olarak, çocuklarımızın davranışlarını ekseriyetle anlaşılmaz buluyoruz. Olağan ve olağandışı davranışlar ortasındaki sonu bilmek çok sıkıntı. Pekala, çocuğumuzun tedaviye muhtaçlığı olup olmadığını nasıl anlayacağız?
İşte küçük çocuğunuzun bir terapistin yardımına gereksinimi olup olmadığını anlamanıza yardımcı olabilecek, dikkatinizi çekmesi gereken işaretler.
Çok reaksiyon
Uzmanlar, 10 yaşından küçük çocuklarda rahatsız edici davranışların tanınmayan dertten kaynaklanabileceğini söylüyor. Çok reaksiyon, çocuğun zihninin yaptığı ruhsal bir karşılıktır. Zımnî hislerini tabir etmenin bir yoludur. Tehdit edici durumlarda çocuğunuzun muzdarip olduğu içsel bir rahatsızlığı gösteriyor olabilir.
Toplumsal rahatsızlıklar, birçok durumun denetimini kaybetmelerine yol açarak yıkıcı davranışlara neden olur. Bir çocuk psikoloğu, reaksiyonlarını anlamalarına ve içinde bulundukları etrafın hiçbir formda onlara ziyanlı olmadığını anlamalarına yardımcı olabilir.
Geçmeyen öfke
Çocuklar makul problemlere aşık olurlar. Küçük çocukların ebeveynleri, sızlanmak ve tekmelemekle uğraşmak zorunda olduklarını bilirler, lakin öfke, çocuğun çok derecede başvurduğu bir davranışsa, bunu önemsemeniz gerekir. Geçmeyen öfke; çocukluk anksiyetesi ve hatta dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) belirtilerine işaret edebilir. Bir terapist çocuğunuzun öfkesinin nedenlerini basitçe belirleyebilir ve bununla birlikte, özel hadiseler için daha odaklanmış tahliller önerebilir.
Kalıcı ıstırap ve sonluluk
Bir çocuk, hakkında bilmediğimiz yahut sinirlendiğimiz bahislerde üzülme eğilimindeyse, temel sorunu bulmak için daha derine inmeliyiz. Mümkünse, onlara neden bu kadar üzüldüklerini sormalıyız. Ebeveynleriyle rahat konuşamayan yahut kendi meskeninde huzur bulamayan bir çocuğun bir uzmanı ziyaret etmesi gerekir.
Küçük yaşlarda, çocuklar ebeveynlerinin yardım etmeye çalıştığını ve bu durumun onları sakinleştirmeye meyilli olduğunu fark ederler. Çatışma, tasalarının devam ettiği ve takıntılar etrafında dönüp dönmediği anda ortaya çıkar. Bu, çocukların gereksiz saplantılar (korkular) ve zorlamalar (davranışlar) yaşamalarına neden olan bir obsesif kompulsif bozukluk (OKB) olabilir.
Notlarda ani ve açıklanamayan bir düşüş
Notlardaki ani bir düşüş tasa kaynağı olabilir. Notlar, bilhassa küçük çocuklar kelam konusu olduğunda, okul performanslarından çok çocukların duygusal istikrarını yansıtma eğilimindedir.
Bu durum bazen ebeveynlerin yanlış davranışlarının sonuçları olabilir. Birinci evvel çocuğun öğretmenine danışmak ve bir psikolog ziyaret etme mümkünlüğünü pahalandırmak en güzelidir.
Yalnız olmayı tercih etmek
Ortada sırada, her çocuğun sessizce, etrafta çok insan olmadan, yalnız bir vakte gereksinimi vardır. Lakin bu faaliyet onlar için ne ölçüde bir tercih haline geliyor? Çocuklar daima toplumsallaşmak isterler. Lakin, daha az konuşmayı yahut yalnızca okulda yalnız oynamayı tercih eden birçok çocuk var. Çocuğun öğretmenine bu tuhaflığı fark edip etmediklerini sormak atılacak birinci adımdır. Bu küçük işaretler, gençler için toplumsal telaşa çok yaygın bir kapı açıyor olabilir.
Konsantre olamama
Birçok çocuk hayalperest olma eğilimindedir, lakin günlük hayatlarına olağan olarak devam edebilirler; ödevlerini vaktinde yapmayı başarırlar ve hakikat yazmayı ve konuşmayı öğrenirler.
Konsantrasyon dereceleri çok düşerse, çocuğun hareketsiz oturmadığı, kolaylıkla dikkati dağıldığı yahut çalışmakta zorlandığı noktalara dikkat etmelisiniz. Bir terapist, yalnızca birkaç seansta bir disleksi yahut DEHB hadisesi olup olmadığını anlayabilir.
Takıntılar ve zorlamalar
Takıntılar ve zorlamalar, hiç geçmedikleri ve günlük yaşama müdahale etmedikleri sürece çocuğun gelişiminin olağan bir modülü olabilir. Çocuğunuzun yaşıtlarından daha önemli saplantı ve zorlamalara sahip olduğunu fark ederseniz, telaşa kapılmalısınız. Bu, obsesif kompulsif bozukluk sendromunun belirtilerinin en yaygın olanlarından biridir. Bu çeşit saplantılar çocuğu günlük vazifelerini yerine getirmelerine müsaade vermeyecek halde etkiliyorsa, bir terapiste başvurmak gerekir.
Uyku tertibinde ani değişiklikler
Bebekliklerinden, büyük çocuklar olana kadar, ebeveynler olarak, sağlıklı uyku alışkanlıkları oluşturmalarına yardımcı olmamız değerlidir. Sistemsiz yatma saati, davranışsal sıkıntılara neden olabilir.
Fizikî ve duygusal gelişim ile uyku kalitesi ortasındaki bağlantı çok kıymetlidir. Erken yaşlarda gereğince uyumamak, beynin gelişimini ve bununla birlikte çocuğun günlük aktivitelerini etkileyebilir. Daha evvel meskende uyku programları ayarladıysanız ve çocuk bu programa uymada zorluk çekiyorsa, uykusuzluk yaşıyorsa yahut daima yorgunsa, bir terapisti ziyaret etmek değerlidir.
